Beypazarı geveni veya bilimsel adıyla Astragalus beypazaricus; Ankara'ya endemik olan 22 bitki türünden bir tanesidir. Fabaceae (Baklagiller) familyasının Astragalus (Geven) cinsine ait bir türdür.
Özellikleri
İran-Turan elementine ait, çok yıllık ve otsu bir bitki türü olan Astragalus beypazaricus dünyada sadece Ankara'nın Beypazarı ilçesinde yetişmektedir. Mayıs ve Temmuz ayları arasında çiçeklenme dönemi geçiren Beypazarı geveni, deniz seviyesinden ortalama 600 metre yükseklikte ve bozkır özelliği gösteren topraklarda yaşamaktadır. Doğrudan güneş ışığı alan yerlerde ve yıllık ortalama sıcaklığın -15 derecenin üzerinde olduğu yerlerde yaşayan bitki için ideal toprak tipi nemli ve geçirgen topraklardır. Bütün bir yıl boyunca yeşil kalıp yapraklarını dökmeyen Beypazarı geveninin boyu yarım metreden daha kısadır.
Türkiye'de yayılım gösteren 425 geven türünden biri olan Beypazarı geveni endemik bir tür olduğu için yeryüzündeki birey sayısı oldukça azdır ve nesli tükenme tehlikesiyle karşı karşıyadır. İlk keşfedildiği yıllarda yüzün üzerinde bir sayıda olduğu tahmin edilen bitkiden günümüzde sadece yirmi kadar birey bulunmaktadır. Bu yüzden Orman ve Su İşleri Bakanlığı ile ilgili kurumlar tarafından hakkında bir tür eylem planı hazırlanarak koruma ve kurtarma planı oluşturulmuştur
Özellikleri
İran-Turan elementine ait, çok yıllık ve otsu bir bitki türü olan Astragalus beypazaricus dünyada sadece Ankara'nın Beypazarı ilçesinde yetişmektedir. Mayıs ve Temmuz ayları arasında çiçeklenme dönemi geçiren Beypazarı geveni, deniz seviyesinden ortalama 600 metre yükseklikte ve bozkır özelliği gösteren topraklarda yaşamaktadır. Doğrudan güneş ışığı alan yerlerde ve yıllık ortalama sıcaklığın -15 derecenin üzerinde olduğu yerlerde yaşayan bitki için ideal toprak tipi nemli ve geçirgen topraklardır. Bütün bir yıl boyunca yeşil kalıp yapraklarını dökmeyen Beypazarı geveninin boyu yarım metreden daha kısadır.
Türkiye'de yayılım gösteren 425 geven türünden biri olan Beypazarı geveni endemik bir tür olduğu için yeryüzündeki birey sayısı oldukça azdır ve nesli tükenme tehlikesiyle karşı karşıyadır. İlk keşfedildiği yıllarda yüzün üzerinde bir sayıda olduğu tahmin edilen bitkiden günümüzde sadece yirmi kadar birey bulunmaktadır. Bu yüzden Orman ve Su İşleri Bakanlığı ile ilgili kurumlar tarafından hakkında bir tür eylem planı hazırlanarak koruma ve kurtarma planı oluşturulmuştur